432 Hz versus 440 Hz: begrijpen van stemming en frequenties.

Muziekinstrumenten worden tegenwoordig meestal gestemd op 440 Hz voor de noot A boven de middelste C.
Deze standaard werd aangenomen op een internationale conferentie in Londen in 1939 en later geformaliseerd door de International Organization for Standardization (ravvast.com.)
Veel soundhealers geven echter de voorkeur aan een stemming op 432 Hz.
Bekend als ‘Verdi’s A’, werd 432 Hz door eerdere componisten gebruikt en men gelooft dat het harmonieert met natuurlijke vibraties en het hartslagritme van de aarde. 

Voorstanders beweren dat 432 Hz warmer klinkt en emotionele en spirituele heling bevordert.

Maar de wetenschap biedt een genuanceerder beeld.
De RAV Vast‑blog merkt op dat er geen bewezen verband is tussen 432 Hz en de Schumann‑resonantie (de elektromagnetische frequentie van de aarde), en dat het waarnemen van frequenties grotendeels subjectief is.

Zowel 432 Hz als 440 Hz kunnen prachtige muziek voortbrengen; het belangrijkste verschil zit in hoe luisteraars ze ervaren.
432 Hz heeft de neiging zachter en dieper te klinken, wat sommige mensen meer ontspannend vinden, terwijl 440 Hz helderder en intenser klinkt.

Bij het kiezen van een klankschaal kun je beter je persoonlijke voorkeur volgen dan een mystieke eis.
Als een schaal die is gestemd op 432 Hz emotioneel bij je resoneert, kan dat je beoefening versterken.
Voor groepssessies of optredens is 440 Hz wellicht beter compatibel met standaardinstrumenten.
Onthoud dat intentie—de mindset die je meebrengt naar het instrument—een belangrijkere rol speelt dan de exacte stemming.

Uiteindelijk, of je nu 432 Hz of 440 Hz kiest, het gaat erom hoe het geluid je laat voelen.
Beide frequenties kunnen ontspanning en meditatie ondersteunen wanneer ze met zorg en bewustzijn worden gebruikt.